Trece anos ( e mais un día )

Aquí temos o artista que dá nome ao blogo con trece anos feitos xa. Muito mudou ese neno que agora é un preadolescente coas súas dúbidas e vacilacións. Segue interesado no fútbol, tanto real como na play ou na interrede. Xa non le o que lía pero é bastante aplicado nos estudos anque este curso que empezou non está mui contento porque o separaron de dous amigos que fixera o ano pasado. Tan indeciso está que non sabía que tarta quería para soplar as candeas nin quere festa de aniversario e non falamos de agasallos que aparte da Fifa 20 non quere nada. O que si quere é facer unha festa de pixamas con amigos.
Faise de querer.

Nonaséximo noveno mes

Na foto está Xela abrazando a Elsa. As dúas teñen un nome tan semellante que teño que pensar antes de escribir e cantas veces nos trabucamos entre elas !. Pois nada, Xela segue prosperando e xa leva unha tempada sen empregar cueiros para durmir. Do resto tamén todo ben: coa súa personalidade e a súa leria. No cole está contenta anque di que a profe pon matemáticas dun nivel mui baixo e di que a súa clase está dividida en dous grupos contrarios: os queren matemáticas máis complicadas e os que están conformes co nivel baixo.
A ver como evoluciona o asunto.

Trámites e festas

Empezou mal a semana para os afectados pola brontofobia pero o tempo xa se estabilizou.
Eu por fin conseguín desfacerme do coche siniestrado nunha chatarraría que vendía o taxi inglés da foto por 5000 euros.
Todos na casa empezamos o ritmo normal de estudos e traballos e renovamos o DNI. No sábado tomamos café nunha panadería que de curiosidade ten o audiolibro do Quixote no baño.

Xela quixo ir ás festas de Vilaguindastre co seu amiguiño Llechat e comeu unha nube de algodón, montou nos coches eléctricos grandes que non había para pequenos e tirou dardos contra globos anque non conseguiu premio. E Vilaguindastre tiña uns gardas civís armados patrullando mentres tocaba o grupo " Efecto Pasillo ".
E as festas seguen !.

Despois do calor vén a tormenta

Hoxe fixo muita calor e Leo e os demais sufriron no partido que rematou cunha derrota catastrófica. O Leo non quedou mui contento. Pensar que empeza mañá no instituto non axudou e a treboada sorpresa da tardiña acabou por rematar co seu optimismo.
Vaia, un bo día para esquecer.

Venres trece

Vivimos un venres trece no centro de saúde e no hospital Cunqueiro. Xela tivo un desmaio e non sabiamos de que era. Ese día fixo unha calor do demo, a nena fixo ximnasia e tiveron a festa da auga no cole. Chegou a casa con fame e nun momento dado dixo que se topaba mal e caiu redonda. Fixéronlle probas a ver se era un baixón de azucre pero nada. Ao final o médico topou a resposta: Xela esmaiouse mirando unha escea na tele con sangue. Dentro do malo xa sabemos que lle pasou.
E hoxe xa fomos á praia a saltar olas mentres uns paseantes en paddle surf remaban entre arroaces.
Na foto un cartaz protesta no centro de saúde de Vilaguindastre que está ben cambiado.

Entre tres libros

Neste pasado dia da Diada e aniversario do 11 de setembro de 2001, Xela e máis nenos empezaron un novo curso. Xela ía contenta coas súas trenzas de raíz e o pelo alisado que quería conservar durmindo sentada.
Eu sigo coa miña rotina e lendo libros de fuxidos da guerra civil, do conflito do Sahara e agora quero ler  " Se isto é un home " de Primo Levi que sobreviviu en Auschwitz.
E que non se repitan estas traxedias !.

Coletazos de final de verán

Cunhas temperaturas excelentes, pelegríns a centos, actuacións, terraceos e praia de olas o verán négase a deixarnos.

Tremebundo venres

Semana de calor e traballo. Noites enviando palabras con memoria ao AELG. Radios que falan de síndrome postvacacional, desgoberno en España, esquiadora perdida e defensa patriótica dun artista da ópera.
Xa non sei se soño por min ou por trabadas de cínifres extraños.

En ciclos

O tempo transcorrido pode ser lineal ou cíclico e así linealmente na fábrica estou aprendendo o posto que me faltaba por aprender. Cíclico pode ser o que acontece coas mareas que, cada tanto tempo, son vivas e chegan mesmo a inundar o terreo para xogar ao balón que hai na praia de Vlrñ para abraio de Leo que quería estar alí.
Tamén o Leo muda de voz e faise máis home e abre un novo ciclo que eu estou pechando.
Lei de vida !.