Cuadraxésimo noveno mes ( e mais un día )

A xoubiña vai ter que mudar de nome e chamarse a chinchiña que só fai comer chinchos. A Xela é a raíña dos chinchos e do colo que quere estar no colo sen lle importar de quen. Gústalle a praia e xogar coa area e a auga. Non anda pero se lle botas unha carreira na area apúntase. No comer aparte dos chinchos segue enganchada ao sanduiche de Nocilla, aos batidos e ao xelado de Haribo. Na forma de ser segue sendo teimuda e ata fai un quebracabezas dun dinosaurio que non sei facer eu. Non lle gusta perder a nada e non lle gusta que a chinchen pero ela é a primeira en chinchar e pegar que ten a man levantada.
Pero tamén ten momentos mecosos e cariñosos que che fan perdoala nesta guerra de tratos e cesións entre pais e fillos.

Vlrñ

Sucédense os días en Vlrñ ( abreviatura no Whatsapp de Vilariño ) entre paseos.

Pizzas.

Dar de comer aos parrulos.

Observar fauna mariña e outra difícil de clasificar.

 

 

Retratar estampas mariñeiras.

 



Luitar contra a marea con muros e castelos.

Rescatar flotadores que guinan ou van á deriva.

Baixo un ceo azul.

Ou mesmo gris e case fuxindo dunhas pingas de chuva.

E todo isto coas inexcusables idas e vindas ao choio.

Estragando gasoil

Pasei por terras ourensás da Peroxa cunha furgoneta carregada de mobles detrás de dous camións cargados perigosamente de herba.

Cheguei a terras luguesas de Pantón para descargar mobles na casa enfronte desta da foto que sempre me abraiou.

 

 

 A furgoneta non era un camión grande así que non houbo problema.

 

 

Tampouco era grande o castelo no bosque encantado de Aldán. Nótase que era un minicastelo para un minigolf.

 



 

 

E das sombras do pasado pasamos á luminosidade dos tempos modernos cuns apartamentos de verán veciños nosos por unha tempada.

Tantos quilómetros teñen a súa recompensa: unha foto con Xela de dúas sombras mariñas.

Consellos

Hai consellos mui bos por aí adiante pero están ben para o inverno.

Neste tempo o que presta é gozar do bo tempo, boas paisaxes, comer fóra e revisitar lugares.
Aledeime de mirar a chalana " Polvo " recén pintado e que o dono, un home xa maior, estivese activo.
Mentres a familia está por esas terras do Morrazo eu teño que ir e vir para o choio.
Éche o que hai !...e menos mal !.