Seica anda o becho por Vilaguindastre. Venres á noite houbo unha acción tipo película con coches da policía local e ambulancia con sanitarios disfrazados de astronautas para levar a un home que levaba días sen dar sinais de vida. Resulta que vive cun irmán que está hospitalizado e que deu positivo.
Tamén andan os militares pola zona e o goberno restrinxiu aínda máis as actividades laborais. A ver se é verdade porque había aserradoiros de granito a traballar e non creo que sexan mui esenciais.
Fun hoxe mercar pan e saíronme tres cans a ladrarme e subirme polas pernas, a dona non sabía como pedir perdón e púñase no medio como querendo separar os cans de min pero querendo manter unha distancia de seguridade. Na padaría crin recoñecer un cliente con máscara e cando lle preguntei se era o irmán dunha coñecida case me escapa coma se tivese a peste. No videoclub ( inda resiste este negocio que semella doutra época ) o dono limpaba as máquinas expendedoras de chuminadas.
Pasei diante dos edificios adornados con globos de cores.
Xa pertiño da casa os leriantes dunha casa tiñan música infantil no balcón e a xente dos edificios en fronte bailaba e seguía a coreografía do armadanzas. Cando estaba eu a chegar acababa a festa e quedaban para a tardiña ás oito que, seica arman unha boa festa despois dos aplausos para o persoal sanitario.
E, grazas a estes aplausos, cada vez somos máis os veciños que saímos e vou coñecendo a algún.
Leo lévao bastante ben pero dálle arroutadas e berra e protesta por veces e o outro día enfadouse co ordenador e marchou por unha porta e apareceu pola outra despois de dar unha volta arredor das casas.
Se para nós é duro para os nenos creo que é pior. E menos mal que non están na parvolescencia !.
Etiquetas: covid-19, leo XIII