Nobel da paz e patatillas
Onte Xela saiu toda contenta do cole porque lle deron o Nobel da Paz na súa clase. Por fin ! Déronlle un diploma como lle deran a Leo no 2017 e un libro titulado " Color verde ladrón " que empecei a ler onte e rematei no mesmo día. O libro está escrito por unha muller de Jaén e, nun momento dado, fala de que hai patatillas nunha mesa de festa de aniversario. Prendéuseme a bombilla filolóxica e busquei polo Google adiante a palabra " patatilla " que eu supuña empregada nesta zona arredor de Vigo. A onde cheguei é a que tamén a din en Mallorca e que en Jaén ( de onde é a escritora ) existe un local chamado Patatillas.
Dende logo eu prefiro chamarlle patatillas ás patacas de bulsa e non chips, crisps ou patacas fritas que son outras ben distintas.
E é o que queda estes días medio enclaustrados pola covidia e os temporais: ler e comer patatillas... pero en paz, eh ?
Etiquetas: lingua XIV, xela X