Zaragallada de temas

Andando polo mundo cos ollos abertos podes retratar niños de anduriñas pola barriada cunha gaivota que se cruzou para " estropear " a foto. Hai que aproveitar que as anduriñas cada ano que pasa son menos.

Na interrede hai de todo e aprendín este truco para multiplicar cos dedos. Na imaxe copiada semella difícil pero non o é.

E polo mundo real hai intentos de publicitar en galego e como seica mola mogollón puxeron un TE de máis. En galego correcto sería: " Pasa ao pastoreo ". Ese " Pásate " faime lembrar ao meu xefe castelán cando me manda limpar: " Recógete esta zona ".
E falando de galego aprendín outro significado de alpabarda que descoñecía. Eu sabía o significado de roupa abrigosa de máis ou de persoa que non se enteira, pero non sabía que era outro nome do peixe alcrica, chandarme, nela ou agulla.

Cans 2018

Hoxe Xela tivo o seu bautizo de festival de Cans. Fomos no autobús dende o centro de Vilaguindastre. Paseamos entre as casas cos cans pendurados e a xente coas súas camisolas desta edición ou doutras anteriores e os sombreiros de palla de Mahou. Fomos á parte onde está a caravana coas películas infantís, compramos churros de chocolate e tamén había unha vaca de propaganda Deleite camiñando entre o público. Logo montamos nun chimpín como o da foto  e a Xela gustoulle a experiencia e máis cando mirou un neno que baixou do chimpín e corría atrás del para volver montar.  Botamos unhas carreiras pai VS filla por unha encosta e logo marchamos que empezaba a pingar un chisco.

Octoséximo terceiro mes ( e mais un día )

A xoubiña vai camiño do sétimo aniversario anque non sabemos se vai celebralo cos amiguiños porque está un chisco rabuda. O malo é que ten a man lixeira e xa lle zoscou a dous amigos. A ver se controla ese carácter.
Cando estivo castigada sen tele nin aparellos electrónicos adicouse a ler libros do récord Guinness e nunca leu tanto. Préstanlle as curiosidades e así se enfrascou cos libros eses.
Por outra banda o Leíño chegou do cruceiro e chegou contento e contando historias do barco e da xente. Semella que ata medrou, colleu máis responsabilidade e que lle mudou a voz.
Médrannos os fillos.

Método OPOL

Remata a semana das Letras Galegas e estiven reflexionando sobre as linguas, as súas misturas e os seus valores.
Todo empezou cando o Leo a semana pasada traduciu á machada unha frase miña. Eu falo galego sempre e dixen ás doce cando soou unha bucina fóra: " Aí vén a do peixe " e Leo traduciume " ¿ La del pez ? ". Rimos todos, claro. Como cando pedín unha palliña nun bar e a camareira traduciume ( como fan case sempre ) " ¿ Una pajilla ? " e se puxo colorada.
E hoxe descubro que hai un método chamado OPOL ( one parent, one language ) para ensinar idiomas na casa que consiste en falar un idioma cada proxenitor cos fillos e hai muita xente que o fai en inglés e español e que dá os seus resultados pero cando é inglés e galego aí xa falla. Falamos de La Coru, evidentemente.
Saíndo desa cidade a min tamén me fallou pero non por iso deixo de falar galego que algo sempre quedará.
Deixo unha canción en galenglish ou englego do grupo Boys e vacas, como ten que ser.
Porque os idiomas suman.

DLG 2018

Mentres Leo está en Roma nós temos que facer vida normal. Onte, día das letras galegas, marchamos a Redondela aos títeres. Xela gustou da actuación deste home co seu moneco con tantos fíos que ata movía nariz, orellas e lingua aparte do resto típico. A actuación estivo mui simpática co monicreque que voaba coas orellas ou que quería pegar ao manipulador cando lle erguía o peluquín. Tamén mandaron subir a catro nenos a facer o que facía o monicreque e eles fixeron ata que o monicreque se levantou e quedou no aire.
Xela e o amigo L. déronlle de comer aos parrulos do río e ata se deixan tocar. Logo visitamos o mercadillo, fomos ao parque infantil e para casa.

Leo navegando

Leo saiu de viaxe o luns pero case non monta no avión porque tiña medo. Dende o día que volvemos de Londres con mal tempo e unha aterraxe complicada o neno non quere saber de avións. Menos mal que o seu profe aguantou ata o último momento e logramos convencer a Leo de que montase no avión da foto.
Foi de Santiago a Barcelona en avión e alí colleu o barco Costa Diadema para facer o cruceiro polo Mediterráneo. Onte recalaron en Mallorca e agora mesmo están camiño de Palermo, en Sicilia. Seino pola páxina web esta de CruiserMapper onde sain os cruceiros de todo o mundo a tempo real.
Supomos que Leo estará máis tranquilo agora no barco cos amigos explorando todo. O barco parece que está mui ben. É novo e ata ten robots que atenden á xente: Peppers !.
A verdade é que botamos de menos a Leo todos incluindo a Xela. Nunca estivemos lonxe del máis de dous días.
Ogallá que o pase ben e que chegue pronto o luns vindeiro.

Libros e cancións

Onte fomos xantar a Portugal e logo demos unha voltiña para tomar café polo centro de Monçao. O parque tiña as árbores adornadas de motivos florais e con cartaces pendurados coma este da foto.
Vai ser o día das letras galegas e quixen ler algo de María Victoria Moreno e lin " Anagnórise " dunha atacada na tarde e gustoume. Non me gustou que empezase falando de seixos negros coma se existisen pero hai que recoñecerlle á escritora que tiña un bo dominio do idioma a pesar de vir de fóra e aprender galego de adulta. O final da novela foi ben curioso.
No centro de Vilaguindastre houbo a feira do libro coas catro casetas de sempre e merquei o último do Bichero.
Logo á noite houbo sesión musical co festival de Eurovisión e as curiosidades del que botaron a seguir. Portugal este ano quedou fatal e España por aí lle rondou. Gañou unha canción que non me chistaba nada pero xa sei que o meu gusto musical está desfasado aparte do pouco que sei. Prestábame máis a canción de Alemaña ou a de Noruega ou mesmo a danesa e a italiana que viña a conto co de París que acontecía case ao mesmo tempo. Bueno, eles saben.
E hoxe estamos cos preparativos para Leo que mañá se nos vai de viaxe de fin de curso.

Coellos en Londres

Onte fomos Xela máis eu  mirar " Peter Rabbit ". Gustoume o reais que son os coellos e demais animais que sain na película onde luitan contra un home que non quere que entren na súa horta. Hai un momento que están por Londres e fíxome lembrar a miña estadía alí e a viaxe do ano pasado. A película é unha boa aposta inglesa por este tipo de cinema que está case copado polos norteamericanos.

Graduación e Lamborghini

Onte foi a graduación de Leo e os seus compañeiros. Foi unha cerimonia completa con desfile dos graduados, vídeos onde saían con dous anos e na actualidade e un vídeo simpático do seu percorrido polo colexio, dende excursións a desfiles e actividades extraescolares a o propio traballo na clase. Houbo unhas palabras do seu último profesor que sei que deixará unha boa lembranza nos nenos.
Logo foi a cea, reparto de agasallos ( o profe estaba de aniversario e levou agasallos dos nenos ) e baile.

E hoxe queriamos xantar en Meira pero fechou o restaurante onde queriamos ir. Fomos a outro onde aparcou un Lamborghini que no camiño cheo de coches polas obras na ponte de Rande case me dá por atrás uns minutos antes. O Lamborghini aparcou enriba da beirarúa e baixou Iago Aspas que ía pedir algo para levar a casa. Pedímoslle un autógrafo e pregunteille por unha tatuaxe que tiña no brazo dereito e que inda está a curar.
Gústanme estas sorpresas !.

Maio empeza

 

Outro primeiro de maio e no asunto laboral penso eu que o emprego en xeral é inestable e mal pago. Os empresarios gañaron muitos privilexios estes anos a costa dos empregados que teñen menos dereitos e teñen que apandar co que hai.

 

É o que hai !.

 

Na imaxe unha pancarta acorde cos tempos: protesta con retranca bilingüe.