Cuadraxésimo mes ( e máis dous días )

E aí che está a xoubiña gozando desta semana de verán que non tivemos en xullo.
Parece que medrou en todos os aspectos: come millor, non chora tanto de capricho e vai de bo gusto ao cole e a inglés. Á piscina non vai con alegría pero sae contenta.
Segue querendo explicar todo o que fai e ser o foco de atención coa súa voz alta e a súa teima de que é maior e "  ayer era pequeña ". Ten xenio e algunhas cousas simpáticas coma hoxe cando tirou uns papeis no chan e díxenlle que os recollese e dixo " No me interesa ".
Gústalle pintar, cortar papeis coa tesoura collida de xeito raro, mirar a tele na mecedora e atar monecos. Pide pis e caca sempre e hai veces que vai soa ao baño. Sabe calzarse, abotoarse e vestir bastante roupa.Ten medo a todo becho dende formigas e moscas a cans e gatos e leva golpes e caídas abondos pero sanda co " sana,sana, culito de rana ".
E así vai.

Trixésimo noveno mes ( e máis tres días )

E a nena deixou a teta e xa non é unha naipela. Empezou o cole de mala gana. O primeiro día debía de ter unha idea feliz do cole e levou unha desilusión que lle durou varios días pero agora xa vai conforme. Do resto segue igual: con rabietas e berros e quere ser o foco de atención e ten ciumes do irmán. E máis un día coma hoxe que Leo fixo os oito anos e recibiu agasallos e tocoulle soprar as candeas.

Cole na fin do verán

Na primeira semana o Leo entrou e saiu do cole sen problemas. Outro cantar foi o de Xela que todo o verán tiña a ilusión de ir ao cole e foi entrar nel e levalo mal. Supoño que tería outra idea do que é o cole. O caso e que non quere entrar e sae del toda seria menos o venres que o pasou ben, seica.

 

Hoxe fomos a unha tapería nova cunha calustra recén feita e xeitosiña. O malo foi que caiu Xela do banco e pegou coa cabeza no chan. Chorou muito, durmiu, botou un tempo repugnante e agora está ben.
 

Despois fomos pasear pola Freixa e a aproveitar as ofertas de fin de tempada cos xelados e cañas a ese prezo irresistible.



E agora á tardiña toca actuación. Xa foron os nenos ao cine o outro día a mirar " Operación cacahuete " que foi a primeira película que Xela aguantou ata o final. A primeira foi " Como entrenar a tu dragón II " e ao final non aguantou.
E así imos liquidando este verán.

Trixésimo oitavo mes

E a nena segue medrando con pouca cousa comida a destempo despois de teimar co ela. Ten carácter forte e caprichoso pero ten momentos gloriosos de ledicia e cariño que compensan os malos momentos que nos fai pasar. É áxil e atrevida e tamén forte e solta calor día e noite. Esta semana picáronlle dúas vespras ( muitas hai este ano ) e chorou pero case non lle afectou.
No falar está co descontrol de " ayer " que lle vale para todo o pasado anque agora inclúe nese descontrol " martes " e " viernes ". É un chisco zarabeta e outra curiosidade que di é " descués " e " no cuedo " no canto de " después " e " no puedo ". Forma frases longas que rematan por onde empezan e pregunta bastantes cousas. Gústalle cantar e aprendeu anacos longos de cancións de " Xiqui, xoque ".
O pis e a caca lévaos ben esta semana e que o demo sexa xordo. De noite usa cueiro e ás veces pide teta pero cada vez menos.
E así vai.

Trixésimo séptimo mes

A xoubiña está nunha etapa especial onde hai días que non toma teta. Será por iso ou non que non quere separarse da nai e pregunta por ela mesmo dentro da casa e non a deixa nin bañarse na praia. Tamén tivo uns días dispersos que volvía mexar por ela e si en cambio noutro momento ía ela soa ao baño. Polo resto segue igual: come pouco, gústalle cambiar de actividade e fala con todos.
A ver para o mes que novidades hai.

Rematou xuño

 

Rematou xuño e o costume de roubar cancelas e carros ou o que se tercie por san Pedro vai a menos. Como tamén vai a menos a árbore familiar que perdeu unha póla.

 

 

 

Pero tamén hai novas alegres como a descuberta dun blogo de Tumblr que me fai rir.

En honor a el poño esta foto dun superhéroe galego; Supermán, o que ten a man grande.

E falando de superhéroes que tal está Xela disfrazada de Spiderman ciclista ?.



 

A Xela gústalle pór cousas nos ollos e na cabeza e así tamén se disfraza de nadadora.

 

E agora a ver que trae xullo.

Poemas, notas e chaves chouchas

 

As vacacións dos nenos xa comezaron e houbo entrega de notas. O Leo sacou tan boas notas que me podo pór colorado se as publico así que non as publico.

Leo segue a ler e escribir e agora sacou a vena poeta e creou o poema " O verán ".

" Moito sol,

vacación,

días longos,

o verán chegou. "

Xela recibiu a vacina dos tres anos e nin chorou. Iso si, hoxe tivo reacción con febre e diarrea pero xa lle pasará.

O que si pasaron foi medo cando quedaron pechados os nenos no coche por andaren a xogar coas chaves e non saber abrir a porta. Menos mal que foi na casa e tiñamos a chave choucha, nome que lle fai graza a Leo e co que designamos a copia da chave do coche que só funciona manualmente. 

 

 

E o verán segue... anque sexa no calendario.

Terceiro ano

 

Hoxe Xela fixo os tres anos e ganas que tiña de facelos !. Levou á gardería unha torta de obleas con Nocilla, galdrumadas e un paquete para cada neno coa súa dose de dóces e alá quedou toda gabacha coa coroa que lle puxeron. Na casa da avoaE tamén o celebrou soplando as candeas un feixe de veces e recibiu de agasallo da avoa a furgoneta de Peppa Pig.

E nada, a nena é espabilada e ten carácter abondo, ata un pouco muito como diría a avoaM.

Trixésimo quinto mes ( e unha volta por Cans )

 

A xoubiña vai camiño dos tres anos e segue cunha vitalidade de película. Resiste máis que o coello de Duracell e consume mui pouco. Gústalle a televisión e todas as actividades novas. Hai veces que quere xogar con Leo e el non quere e chora a nena pero é facil de consolar e remata respondendo: " Vale ". Quere ser amiga de todos e cando escapan Leo e o curmán dicindo que Xela é un mostro ela chora dicindo que quere ser a súa amiga. Gústalle fregar todo o chan incluindo alfombras e pés e pintar en todos os lugares. Tamén enxabrona o chan con toda a intensidade. Intensidade que perde á hora de comer que come petiscando todo cos dedos larafuzándose toda. Xa pide sempre para as súas necesidades pero ten que durmir con cueiro. Fala ben anque mistura presente con pasado e futuro de forma simpática e di: " Antes era grande pero el viernes voy a ser un bebé y mi porto bien y no tomo tetiña ". Ten carácter rebelde e rematamos enfadados co ela ela di: " Mi voy a portar bien ". Pero dúralle un minuto ata que fai outra.
En definitiva,pasámolo ben co ela.



 

E hoxe acerqueime ao festival de Cans. Collín o autobús coa avoaE, un autobús que custa un euro e podes utilizalo as veces que queiras. O festival medrou en espazo e segue co seu ambiente dos chimpíns, música e a xente indo dun ghalpón a outro bebendo e pasándoo ben.

Poño a foto dun cartaz deses simpáticos que poñen da xente que vai casar que eu pensaba que era dunha curtametraxe.

Trixésimo cuarto mes ( e máis dous días )

A chica maior posa para as fotos. Segue espabilando a alta velocidade e ata xoga a ser a mamá do seu irmán. Case domina as súas necesidades pero na noite ten que usar cueiro. Vai empezando a comer variado pero no momento que quere ela. Iso si, a tetiña da nai está aí anque Xela ande oscilando entre ser maior e non tomar tetiña ou seguir sendo unha bebiña.
E así resumo este mes desta nena inquieta e cariñosa pero coas súas rabechas no momento de saír da casa que non quere vestirse ou calzarse.

Seudoaforro

Hoxe era o día de aforrar luz para salvar o planeta pero o cartaz semelloume unha contradición: apagan as luces eléctricas pero encenden os focos que gastan pilas que tamén contaminan o planeta.
En fin.
Quen non aforrou batería da cámara foi o Leo coa miña cámara nun momento que lla deixei que se aburría. Non só non se aburriu senón que tirou algunhas boas fotos que aquí deixo de mostra.



 

 

 

 

Trixésimo terceiro mes

A chica que vive da tetiña e do aire segue adiante. Gústalle xogar " al chico que core "  nos aparellos electrónicos e tomar batidos. Tamén lle gusta facer ximnasia e cantar. Pero o que máis quere é ser maior; soña con iso e non o quita da boca. Ata mirando o funeral de Adolfo Suárez na tele quería ser maior para estar alí.
E ela segue " maiorizándose ".

Trixésimo segundo mes

Cada vez queda menos para que a nena faga os tres anos. Xela ten obsesión con ser maior e dío case en cada frase. Xela é unha nena inquieta e tanto debuxa como fai carreiras con coches e debuxa ben para a idade que ten. Con Leo lévase ben anque hai ocasións que pelexan por algo. No comer segue co seu sistema de vivir do aire e o de pedir as súas necesidades non o fai como sería desexable. Non sei pero semella que o fai a propósito. Está enamorada dos debuxos de Caillou e dos aparatos electrónicos: ordenador, Storio, tablet, móbil, o que sexa.
Por certo, mui agradecido pola mención de Xela no blogo mimadrinha.

Rapaces e neve

Estamos en plena invernía e paseamos os nenos malamente. Xela quere ir a parques e brincar e malamente pode ir por debaixo de soportais na bici de Reis e bailar ao son dalgún flautista ambulante que ri cando lle dá moedas de unha en unha.
Como pasou a Candeloria e chorou e riu sabemos que queda aínda inverno así que para a fin de semana tocará acercarse á montaña portuguesa para enredar coa neve.

Trixésimo primeiro mes ( e máis dous días )

E aquí está a nena guerreira da casa. É unha nena inquieta que vive do aire e ten carácter forte. Vestila é unha batalla e cando ten sono ou espertou da sesta está como levada do demo. Gústalle pintar ( sobre todo as mans e outros sitios onde non debe pintar ). Pero tamén fai " deberes " cando os fai o seu irmán. Xoga con monecos e está muitas veces cun patiño do Nadal.Tamén é unha enamorada de Peppa Pig e Caillou e mira e remira episodios na tablet ou no móbil. Segue co seu falar simpático e as súas palabras simpáticas como " mouto " para monstro ou " azúquer " para azucre. Ten confusión de pasado e futuro e tanto di cando era grande como cando será pequena e quere facer tres anos para ir á " disqueteca ". Está gañando muito español pero conserva os artigos galegos e muitas palabras.

Complicación de xéneros

Xela está a aprender a falar e un detalle que me chama a atención é como cambia algúns xéneros. Iso si, nas cores non ten problema e iso que, pensándoo ben, é complicado. Temos branco, negro, amarelo e vermello que cambian de xénero. Logo hai outras que nos varían: marrón, azul, gris; e outras que non mudan e iso que rematan en vogal como verde, lila, laranxa ou púrpura. Por iso que para os estranxeiros e os nenos debe de ser un chisco difícil.
E, tirando do fío, lembrei a dúas parellas que tiñan uns alcumes cun xénero forzado. Había unha señora de carácter forte que se facía respeitar e o home era un pouco apagado. A muller apelidábase Conde e o home perdeu o seu apelido e era coñecido polo da muller polos veciños. Iso si, a muller había que distinguila do home e era chamada " Conda ".
Outro caso curioso foi o do " Minuto ". O tal home traballaba na portería da fábrica que sai na foto e era estricto á hora de entraren os traballadores e se chegaban tarde xa os rexistraba cun bolígrafo vermello. Os compañeiros queixábanse e el sempre dicía: " Con que pase un minuto, xa chegaches tarde ". O simpático desta nomeada é que pasou á muller del e era coñecida por... " Minuta " !.

Trixésimo mes ( e mais un día )

Ou dous anos e medio que fai a nena. Os medios anos coinciden co Nadal así que hai foto cun agasallo do Papa Noel que este ano é unha abella Maya para levar á cama. Tamén tivo agasallo lila que apareceu unha Nancy cun vestido lila e rosa.
O Leo tamén recibiu os seus agasallos e hoxe botaron todo o día con eles a voltas e pelexas.
Xela segue na súa traxectoria comendo pouco e fallando á hora de pedir para facer as súas necesidades. De saúde non anda mui ben que estivo con febres e atascada de mocos e con toses.

Avanza decembro

...e os nenos están máis alterados. O Leo quere tres xogos e Xela quere un regalo lila pero que non sexa unha boneca. Xela di que se porta mal e que non vai ter regalo de Papanuel e, a verdade, non está tendo uns días bos porque apenas obedece e case nunca pide para facer pis. Para máis anda pachucha con tos.
E avanza decembro cos seus fríos e chuvias e mañá toca comida da empresa con repetición do ano pasado e non hai queixa que " non habendo pan, boas son as mighallas ".

Medos e mañas de Xela

Pasan os días para todos menos para os porcos de Arbo que están ou salgados ou en zorza. Xela pasou uns días maliña da tripa pero xa se recupera. Da saúde recupérase pero dalgúns medos non. Apareceulle un medo rarísimo que ten cando vai no coche que cre que imos chocar. Tamén ten medo aos cans coma ten Leo e agora, co estas datas, apareceulle o medo ao Papa Noel cando está cerca anque sexa de mentira. Pero non todo vai ser medos. Adquiriu mañas como a de usar a culler rapidamente ou a de pintar caras cos seus ollos, boca, nariz e orellas na pizarra magnética.
Creo que vai ser mañosa en muitas cousas.

Vixésimo noveno mes ( e mais un día )

 

 

 

O tempo segue o seu camiño e a nena fai vintenove meses. Segue sendo a chica activa da casa cos seus momentos de xenio e carácter. Estamos contentos en como evoluciona coa comida. Fala bastante e pregunta se estamos contentos a cada pouco. Gústalle pintar, fuchicar en todo, repetir e que lle repitan, saír da casa ( anque ela confunde con quedar ) e mandaricar. Sabe nomes de compañeiros da guardería e recoñece algúns pais e cada vez se leva millor coas súas mamás do cole que é como chama ás profesoras. É atrevida e un punto inconformista.

No asunto de pedir necesidades estamos con dous pasos para adiante e un para atrás porque tanto pide todo o día como hai días que se lle escapa ata catro veces o pis.

No falar progresa e coñece números e algunha letra e a letra "x" para ela é a letra de Xela. Confunde os xéneros masculino co feminino e case todo é feminino. Ten algunha palabra simpática como " mouto " para dicir monstruo e " arragar " para agarrar.

E aí está !.